چگونه برای حق ثبت اختراع بینالمللی اقدام کنید؟
چه چیزی را میتوانید در خارج از کشور به ثبت برسانید و چه چیزی را نمیتوانید؟ لوسی پاجت، از اداره مالکیت معنوی آلمبیا، وکیل رسمی ثبت اختراع، آنچه را که باید در مورد درخواست ثبت اختراع بینالمللی بدانید، توضیح میدهد.
چه چیزی را میتوانید به صورت بینالمللی به ثبت برسانید؟
اختراعات ماهیت سرزمینی دارند و هیچ سیستم واحدی وجود ندارد که به متقاضیان اجازه دهد حق ثبت اختراع را، به طور آماده در سراسر جهان تهیه کنند. در شرایطی که برخی از سیستمهای منطقهای که در دسترس هستند، در بیشتر موارد شخصی که میخواهد یک اختراع بینالمللی را ثبت کند، باید درخواست جداگانهای به کشوری که مدنظر دارد، بفرستد.
قانون ثبت اختراع پیچیده است و هر منطقهای، قوانین ثبت اختراع و روشهای بررسی خود را دارد. قوانین جهانی ثبت اختراع تا حدودی هماهنگ و سازگار باهم هستند، اما اگر از کشوری به کشور دیگر در نظر بگیریم،ممکن است دارای تفاوتهای جزئی هم باشند.
اساساً، ثبت اختراع، از اختراعات محافظت میکند. بیشتر حوزههای قضایی تعریفی از “اختراع” ندارند، اما به طور کلی ثبت اختراع را به عنوان راه حلی برای مشکلات تخصصی در نظر میگیرند.
به طور معمول، برای اینکه یک اختراع قابل ثبت باشد، باید سه معیار قانونی زیر را داشته باشد:
– باید کاربردی و سودمند باشد. (کاربرد و استفاده ی صنعتی داشته باشد)
– باید نوظهور و جدید باشد.
– باید مبتکرانه و خلاقانه باشد.
بیشتر بخوانید: چگونه یک مخترع شویم؟
هر سه معیار به طور کلی هنگام درخواست برای ثبت اختراع در بریتانیا در نظر گرفته می شوند و قبل از درخواست ثبت،اختراعات بر اساس “وضعیت هنر” ارزیابی میشوند. به طور کلی، افشاگریهایی که در هر قالبی – کتبی، شفاهی یا غیره – در هر کشوری، قبل از تاریخ درخواست ثبت اختراع انجام شده باشد، باعث می شود که این نکته جز تغییرات منطقهای در نظر گرفته شود.
در این شرایط، برخی کشورها (مانند ایالات متحده، ژاپن و استرالیا) به مردم ” مهلت اضافی” میدهند، که این مورد باعث میشود هنگام در نظر گرفتن تازگی و جدید بودن یک اختراع، برخی افشاگریها نادیده گرفته شوند. محدودیتهای زمانی معمولی محدود به افشاگریهایی است که 6 تا 12 ماه قبل از تاریخ ثبت درخواست برملا می شوند و عموماً فقط برای افشاگریهای خود مخترع یا متقاضی، به کار برده می شوند.
با این حال، مهلتهای اضافی به هیچ وجه کلی یا جامع نیستند و فقط می توان به آنها به عنوان یک پشتوانه تکیه کرد. مخترعان باید مسائل و اطلاعات خود را تا زمانی که درخواست اختراعشان ثبت نشده است، محرمانه نگه دارند زیرا احتمال اینکه با مشکل مواجه شوند، وجود دارد.
چه چیزی را نمیتوانید به صورت بینالمللی ثبت اختراع کنید؟
اکثر کشورها یک سری موانع را برای اختراعات، وضع میکنند. منع های معمولی ممکن است تحت عناوین زیر قرار گیرند:
– نظریه ها
– کارهای پنهانی
– خلاقیتهای هنری
– روشهای کسب و کار
– برنامههای کامپیوتری خود به خودی
با این حال، باید توجه داشت زمانی که بسیاری از ممنوعیتها به یک نتیجه تخصصی برسند، به اختراعات قابل ثبت تبدیل میشوند.
همچنین بسیاری از کشورها ممنوعیتهای اضافی وضع میکنند. ممنوعیتهای معمولی و عادی، نه کلی، که آنها عبارتند از:
– روشهای درمانی انسان یا حیوانات
– شبیهسازی انسان و اصلاح و تغییر ژنتیکی
– سلولهای بنیادی و اختراعاتی که مربوط به سقط جنین انسان میشود.
تمام این ممنوعیتها تابع روند قضایی داخلی پیچیده و در حال تحول است، زیرا قانون تلاش میکند با علم همگام شود.
بیشتر بخوانید: گرفتن حق ثبت اختراع به تنهایی!
چگونه برای ثبت اختراع بینالمللی اقدام کنید؟
در بیشتر موارد متقاضیان برای ثبت درخواست در هر کشوری آزاد هستند، اما باید بدانند که برخی کشورها دارای محدودیت برای تشکیل پرونده های خارج از کشور هستند. این کشورها ممکن است از متقاضیان بخواهند که مجوز ثبت درخواست خود را خارج از کشور بگیرند، برای مثال:
– مخترع باید یک شهروند باشد( به عنوان مثال، پرتغال و ویتنام)
– روند ثبت اختراع در کشور دیگری انجام شده باشد (برای مثال، ایالات متحده و چین)
– روند ثبت اختراع در یک دستهبندی خاص قرار میگیرد – به عنوان مثال، انگلستان که برای برنامههای مربوط به فناوری نظامی، امنیت ملی یا امنیت عمومی، به مجوز تشکیل پرونده در خارج از کشور نیاز دارد.
البته برای عدم رعایت این مقررات مجازاتهایی در نظر گرفته شده است.
اگرچه هیچ سیستم واحدی برای متقاضیان دریافت حق ثبت امتیاز از قبل در سراسر جهان به صورت آماده وجود ندارد، اما اگر میخواهید چیزی را در خارج از کشور ثبت کنید، چندین گزینه وجود دارد.
درخواست ثبت اختراع به عنوان “اولویت” اول
بیشتر حق ثبت ها با یک درخواست در یک کشور شروع میشوند. ظرف 12 ماه پس ازتشکیل اولین پرونده، ممکن است پروندههای بیشتری در کشورهای دیگر به ثبت رسیده باشند که در “اولویت” باشند. با این حال، اولین درخواست باید در کشورهایی مانند پاریس (که 177 کشور از جمله بریتانیا برای انتخاب وجود دارد) ثبت شود. در واقع، این درخواست به متقاضیان یک دوره 12 ماهه میدهد تا:
- اختراع خود را کامل کنند.
- به دنبال سرمایهگذار باشند.
- مخارج و خسارت را بپردازند.
- قبل از تشکیل پرونده به صورت گستردهتر، منافع خود را ارزیابی کنند.
درخواستهای ملی و سیستم PCT
پس از دوازده ماه، متقاضیان میتوانند درخواستهای ملی را به طور مستقیم در کشورهای مورد نظر ثبت کنند، یا تمایل داشته باشند این مرحله را با ارائه درخواست ثبت اختراع بینالمللی تحت معاهده همکاری ثبت اختراع (PCT) به تعویق بیندازند. PCT یک روند واحد را برای ثبت یک اختراع ارائه میدهد که در هر یک از 153 ایالت طرف قرارداد، این قانون رعایت میشود و درخواست با شماره “WO” جستجو، بررسی و منتشر میشود.
متقاضیان برای اینکه درخواست PCT را ثبت کنند، انتخابهای گوناگونی دارند و متقاضیان بریتانیا میتوانند آن را در دفاتر ثبت اختراع انگلستان یا اروپا یا به طور مستقیم در سازمان جهانی مالکیت معنوی (WIPO) ثبت کنند.
گزینه PCT اغلب برای متقاضیانی که کارشان ضروری است مناسب به نظر می رسد و به آنها اجازه میدهد تا هزینهها را کاهش بدهند و قبل از تصمیم به انجام هزینههای اضافی، گزارش جستجو و نظرهایی در مورد قابلیت ثبت اختراع را داده شده اند را ارزیابی کنند. با این حال، درخواست PCT به خودی خود منجر به ثبت اختراع نمیشود و عموماً در عرض 30 تا 31 ماه از اولین تاریخ تشکیل پرونده، متقاضیان باید قدمی برای ورود به کشورهای ملی یا منطقهای مورد نظر برای دریافت حق ثبت اختراع خود بردارند.
درخواست ثبت اختراع منطقهای
سیستمهای ثبت اختراع منطقهای خاصی برای متقاضیان در دسترس است، که بزرگترین و شناخته شدهترین آنها کنوانسیون ثبت اختراع اروپا (EPC) است که 38 کشور از جمله بریتانیا، سوئیس و ترکیه را پوشش میدهد (توجه داشته باشید: EPC یک نهاد اتحادیه اروپا نیست). در مواردی که این سیستمها در دسترس هستند، ممکن است یک درخواست واحد برای به دست آوردن یک حق ثبت اختراع که چندین کشور را پوشش میدهد، ارائه شود، این امر باعث صرفهجویی قابل توجهی در هزینههای متقاضیان در طول مرحله بررسی میشود.
آیا هنگام ثبت اختراع باید از وکیل کمک گرفت؟
در بسیاری از حوزههای قضایی، مخترع میتواند درخواست خود را بدون در نظر گرفتن مکان آن، تحت پیگرد قانونی قرار دهد. با این حال، روش ثبت اختراع داخلی، پیچیده و دشوار است، و برخی از اشتباهات و غفلتها ممکن است خیلی دردسرساز باشند. همه کشورها ضرب الاجل های سختی را به کار می برند و بسیاری از کشورها تعهدات دیگری مانند الزامات افشای موارد مرتبط با قابلیت ثبت اختراع (مثلاً ایالات متحده و اسرائیل) یا استفاده از منابع زیستی بومی (مثلاً برزیل) را تحمیل میکنند. حتی در مواردی که انجام این کار الزامی نیست، داشتن یک وکیل ثبت اختراع واجد شرایط توصیه میشود.
به طور معمول، متقاضیان با یک وکیل ثبت اختراع در کشور خود همکاری میکنند. وکیل ثبت اختراع داخلی مسئول تهیه پیشنویس، تشکیل پرونده و پیگرد قانونی درخواستهای ثبت اختراع داخلی، منطقهای و بینالمللی است و از مشاوران خارجی برای پیگیری پروندههای ملی در خارج از کشور کمک میگیرد.
هزینه درخواست حق ثبت اختراع بینالمللی چقدر است؟
هزینههای حق ثبت اختراع در طول زمان افزایش مییابد.
هزینههای تشکیل پرونده
هزینههای اولیه ی تهیه ی پیشنویس وکیل ثبت اختراع معمولاً بین 2000 پوند تا 6000 پوند است، اما هزینههای ثبت اختراع در دفتر ثبت اختراع کم است و میتواند کمتر از 100 پوند باشد.
درخواست PCT گرانتر است و ممکن است در صورت ایجاد تغییرات قابل توجه در برنامه ی اصلی و همچنین هزینههای PCT که حدود 3000 پوند است، نیاز به پرداخت هزینههای پیشنویس هم باشد.
هزینههای درخواستهای ملی و منطقهای به طور مستقیم به تعداد کشورهایی که درخواستها در آن پیگیری میشود، بستگی دارد. آنها به طور کلی شامل هزینههای دفتر ثبت اختراع رسمی هستند، به عنوان مثال:
- هزینههای تشکیل پرونده
- هزینههای بررسی
- هزینههای رسیدگی
- هزینههای ثبت و واگذاری
پرداخت هزینه برای مشاور ثبت اختراع داخلی و خارجی نیز لازم است. در برخی کشورها، هزینهی کلی به دهها هزار پوند در طول مرحله تشکیل پرونده و بررسی درخواست میرسد و در منطقهای که دامنه جغرافیایی وسیعی را پوشش میدهند، مجموع صورت حسابها حتی به شش رقم هم میرسد. اگر فقط یک یا دو منطقه مد نظر باشد، هزینهها به طور قابل توجهی کاهش مییابند.
ارتباطات دفتر ثبت اختراع نیز باید به دو صورت ترجمه شود تا مشتری یکی را انتخاب کند و در اداره ثبت اختراع ثبت شود. اگر این پرونده در مناطق گوناگونی تحت پیگیری باشد، این هزینهها میتواند به سرعت افزایش یابد.
بیشتر بخوانید: ۱۰ کتاب برتر دنیا به انتخاب معروفترین نویسندهها
هزینههای تمدید
در نهایت، بیشتر حق ثبت اختراعات و برخی از برنامهها نیاز به تمدید سالانه دارند. این هزینهها معمولاً در هر کشور چند صد تا هزار پوند می رسند و عموماً با افزایش مدت زمان حق ثبت اختراع، به طور سالانه افزایش مییابند.
برای شرکتهای چند ملیتی بزرگ، هزینههای ثبت اختراع زیاد نیست، اما شرکتهای کوچکتر باید زمانبندی ثبت اختراع خود را به دقت برنامهریزی کنند تا با درآمد، سرمایهگذاری و برنامههای صدور مجوز مطابقت داشته باشد تا اطمینان حاصل شود که در صورت نیاز بودجه کافی در دسترس دارند. لازم به ذکر است که تصمیم مبنی بر عدم پیگیری درخواست در یک منطقه خاص و با تمام شدن مهلت مربوطه به منزله ی بسته شدن پرونده تعبیر میشود که در مراحل بعدی نیز قابل بازنگری نیست.
چقدر طول میکشد تا حق ثبت اختراع بینالمللی دریافت کنید؟
اگر اختراعی، استانداردهای لازم را برآورده نکند، ممکن است هرگز پذیرفته نشود. برخی از کشورها، به عنوان مثال ایالات متحده، ظرف مدت 3 سال درخواستها را ثبت می کنند. با این حال، به طور کلی میتوان از کمکهای مالی در عرض 5 سال پس از ثبت درخواست ملی برخوردار شد.
همچنین اگر به این سبک موضوعات علاقمند هستید حتما از صفحهی دوره استارتاپ آکادمی بهترین شو دیدن فرمایید و سرفصلهای این دوره را مطالعه کنید.
ترجمه شده از وبسایت IGE
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.