قانون ۷۲، یکی از قواعد ریاضی است که به شما امکان می‌دهد به راحتی سال‌های موردنیاز برای دو برابر شدن پولتان با یک نرخ بهره مرکب سالانه را تخمین بزنید.
قانون ۷۲، ابزار آموزشی خوبی برای نشان دادن تأثیر نرخ‌های مختلف بازده است؛ اما از ابزاری ضعیف پیش‌بینی ارزش آینده پس‌انداز شما بهره می‌برد. این امر به‌ویژه هنگامی‌که نزدیک دوران بازنشستگی هستید صدق میکند و باید مراقب نحوه‌ی سرمایه‌گذاری پول خود باشید. پس در مورد نحوه کار این قانون و بهترین روش استفاده از آن بیشتر بیاموزید.
برای استفاده از قانون ٧٢، عدد ۷۲ را بر بازده سرمایه‌گذاری خود تقسیم کنید (نرخ بهره‌ای که پول شما خواهد داشت). پاسخ آن، تعداد سال‌های دو برابر شدن پول شما را مشخص میکند.
مثلاً:
توجه داشته باشید که یک نرخ بهره ٣% در این معامله به شکل ٣ دیده می‌شود و نه ۰٫٠٣ که نتیجه آن‌هم 24 سال خواهد بود (نه ٢۴٠٠ سال).
اگر نمی‌خواهید این محاسبات ریاضی را خودتان انجام دهید، می‌توانید از ماشین‌حساب قانون ۷۲ استفاده کنید.
این قانون می‌تواند به‌عنوان یک ابزار آموزشی، که نشان‌دهنده‌ی خطرات و نتایج مرتبط با سرمایه‌گذاری کوتاه مدت نسبت به سرمایه‌گذاری است، استفاده گردد.
وقتی نوبت به سرمایه‌گذاری می‌رسد، اگر پول شما برای رسیدن به یک هدف مالی کوتاه‌مدت استفاده شود، مهم نیست که نرخ بازده ۳٪ یا ۸٪ کسب کنید. ازآنجایی‌که هدف شما چندان دور نیست، بازده بیشتر، تفاوت چندانی در سرعت جمع‌آوری پول ایجاد نخواهد کرد. این کار کمک میکند تا با دلار واقعی به این موضوع نگاه کنید. با استفاده از قانون ۷۲، دیدید که سرمایه‌گذاری با ۳ درصد درآمد در ۲۴ سال پول شما را دو برابر میکند: یکی با ۸ درصد درآمد در ۹ سال.
این امر یک تفاوت بزرگ است اما پس از یک سال چقدر بزرگ است؟
فرض کنید ده هزار دلار پول دارید. بعد از یک سال، در یک حساب پس‌انداز با نرخ بهره ۳٪، ۱۰۳۰۰ دلار درآمد دارید. در صندوق سرمایه‌گذاری مشترک با کسب ۸٪ سود، ۱۰۸۰۰ دلار درآمد دارید که تفاوت زیادی نیست. آن را تا نه سال ادامه دهید. در حساب پس‌انداز، حدود ۱۳۰۵۰ دلار دارید. در صندوق سرمایه‌گذاری شاخص سهام، طبق قانون ۷۲ پول شما دو برابر شده و به ۲۰۰۰۰ دلار می‌رسد.
این تفاوت بسیار بزرگ‌تری است که فقط با گذشت زمان زیاد می‌شود. در نه سال دیگر، حدود ۱۷۰۰۰ دلار پس‌انداز و حدود ۴۰۰۰۰ دلار پس‌انداز در صندوق شاخص سهام دارید.
در بازه‌های زمانی کوتاه‌تر، کسب نرخ بازده بالاتر تاثیر چندانی ندارد. با گذشت بیشتر زمان، این کار انجام می‌شود.
با نزدیک شدن به دوران بازنشستگی، قانون ۷۲ می‌تواند گمراه‌کننده باشد. فرض کنید ۵۵ ساله هستید و ۵۰۰۰۰ دلار دارید و انتظار دارید پس‌اندازتان در ده سال آینده با حدود ۷٪ سود دو برابر شود. شما انتظار دارید در ۶۵ سالگی یک‌میلیون دلار داشته باشید. شاید، شایدم نه. در ده سال آینده، بازارها می‌توانند بازدهی بالاتر یا پایین‌تر از آنچه میانگین انتظارتان است، داشته باشند.
ازآنجایی‌که محدوده‌ی زمانی شما کمتر است، توانایی کمتری در محاسبه و اصلاح نوسانات بازار خواهید داشت. با حساب کردن روی اتفاقی که شاید بیفتد یا نیفتد، ممکن است پس‌انداز کمتری داشته باشید یا از سایر مراحل مهم برنامه‌ریزی مانند برنامه‌ریزی مالیاتی سالانه غافل شوید.
قانون ۷۲ یک قانون ریاضی سرگرم‌کننده و یک ابزار آموزشی خوب است؛ اما برای محاسبه پس‌انداز آینده نباید به آن اعتماد کرد.
در عوض، فهرستی از تمام مواردی که می‌توانید کنترل کنید یا نمی‌توانید را تهیه کنید. مثلاً نرخ بازدهی را می‌توانید کنترل کنید یا نه.
این قانون حتی در دوران بازنشستگی کمتر مفید است.
پس از بازنشستگی، مهم‌ترین نگرانی شما این است که بتوانید از سرمایه‌گذاری‌های خود درآمد کسب کنید و بدانید بسته به میزان پول شما چه مدت پولتان دوام خواهد آورد. قانون ۷۲ به این کار کمک نمی‌کند.
بهترین کاری که می‌توانید انجام دهید این است که جدول زمانی برنامه درآمد بازنشستگی خود را رسم کنید تا بتوانید تجسم کنید چگونه قطعات در کنار هم قرار خواهند گرفت.
اگر برنامه‌ریزی مالی به‌راحتی استفاده از قانون ۷۲ بود، شاید به کمک یک متخصص حرفه‌ای نیازی نداشتید. در واقع، متغیرهای بسیار زیادی را باید در نظر گرفت.
استفاده از یک معادله ریاضی ساده، راهی مناسب برای مدیریت پول نیست.
بهترین شو به شما کمک میکند تا در مسیر موفقیت گام بردارید و بهترین شوید.
